Pagina's

donderdag 20 mei 2010

16 mei: Richmond - Osmotherley



We weten dat we vandaag een lange afstand (38 km.) moeten lopen, daarom hebben we gisteren een tijdsplanning gemaakt. Zo weten we of we, verdeeld over de dag,  een beetje op schema lopen of dat we b.v. een tandje harder moeten gaan.

We willen om 7.30 van start, maar dat wordt een half uur later,omdat er nog afgerekend etc. moet worden. De eerste kilometers gaan echter vlot en dat halve uur lopen we makkelijk in. Het landschap is glooiend, beekjes stromen er door heen, we zien eekhoorns en konijnen die voor onze voeten wegschieten. Het weer is wederom prima; mager zonnetje en goede looptemperatuur (14 graden). In Bolton-on-Swale staat een prachtig kerkje met een mooie begraafplaats. We maken wat foto's en drentelen dan weer door door de weilanden. Het lijkt een beetje op het lopen van het Pieterpad. I.p.v. de gebruikelijke schapen staan er nu ook koeien in de wei.

We lopen goed op schema. Dát verandert op het moment als blijkt dat de geasfalteerde weg waarop we lopen ruim anderhalf uur onze route zal bepalen. Op asfalt lopen is niet prettig, helemaal niet als je al van te voren ziet hoe de weg zich door het landschap slingert. Kortom de route wordt saai en eentonig. Eenmaal weer van de weg af het weiland in, worden we met grote regelmaat geteisterd door zwarte vliegen. Het loopt niet prettig. Erik wordt moe, het aantal hekken wat over moet worden geklommen lijkt toe te nemen; kortom we zijn blij als we de Inn in Danby Wiske zien. Tijd voor een paar grote cola's en wat rust. Voor velen is deze Inn het rustpunt tussen Richmont en Osmotherley of Ingleby Cross. Wij gaan in één keer door naar Osmotherley.  Even buiten het dorp nog wat eten en dan weer door.

De route gaat weer over geasfalteerde wegen en later door weilanden. Een boer over wiens erf we  doorgang hebben heeft een tafeltje met frisdrank en snacks staan. Het geld ervoor kun je in een potje achterlaten. Niet veel later zien we een drietal Engelsen: een man met getatoeerde kuiten en 2 dames.

Eén van hen loopt op één schoen en een sok. Dat zal niet makkelijk lopen. Even later gaan we van de officiële route af .

Om in Osmotherley te komen heeft Sherpa (onze vervoersorganisatie) een alternatieve route bedacht. We lopen lang in onzekerheid of we wel de goede route te pakken hebben; de aanwijzingen zijn summier. Als blijkt dat we goed gaan, komt het volgende kritieke punt. We moeten dwars door de velden richting A19 die we, geloof het of niet, dienen over te steken. Aanvankelijk gingen we er vanuit dat het een provinciale,rustige weg zou zijn, maar het geluid van een heuse snelweg bereikt ons al snel. Het betreft een vierbaansweg met in het midden een berm.

We zullen moeten oversteken !

Doodeng en onverantwoord !

Maar we doen het; er is geen andere oplossing. Eenmaal aan de overkant zijn we boos op Sherpa en besluiten we hen een mail te sturen over deze idiote situatie.

Maar we zijn er nog niet; moe als we inmiddels zijn, klimmen we nog door een bos omhoog en moeten we door hooggelegen weilanden naar het pittoreske dorpje Osmotherley. We zijn het spuugzat en Erik heeft 't gevoel dat hij op een blaar loopt. “Vane” House, onze BandB is snel gevonden, de kamer is klein, maar ziet er goed verzorgd uit. Totdat we neerploffen op het bed...zeer zacht matras !
De lunch van vandaag eten we op bed op.. we hebben geen puf om er nog op uit te gaan. Het bed ligt beroerd. Jammer, een goede nachtrust hadden we goed kunnen gebruiken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten