Pagina's

vrijdag 23 april 2010

enige achtergronden






Natuurlijk ook om het "bloggen" wat onder de knie te krijgen, nog wat over het c2c (de gebruikelijke afkorting voor coast to coast) pad en de voorbereidingen.

Het pad begon haar eigen leven na de publicatie in 1972 van de gids hiernaast. De auteur, Alfred Wainwright, had toen al vele wandelroutes op zijn naam staan. Het coast to coast pad zou hem wereldberoemd maken. Hij noemde de gids zeer bewust "a coast to coast walk". Hij verafschuwde de gedachte dat degenen die deze wandeling gingen maken, slaafs zijn route zouden volgen. Ieder volgt zijn eigen pad en dat werd door hem nadrukkelijk gestimuleerd. De gids is opgedragen aan "de tweede persoon die deze route gaat lopen"

Dat zijn Anita en ik in ieder geval niet: inmiddels hebben vele duizenden de wandeling gemaakt. De meeste in de oorspronkelijke richting (n.l. van de west- naar de oostkust), maar er zijn er ook velen die de richting hebben omgedraaid. En, inderdaad, de latere routebeschrijvingen laten inmiddels vele alternatieve routes zien. Wainwright zou het prachtig hebben gevonden.

Hoe je de route ook loopt, het is onontkoombaar dat je door de mooiste gebieden trekt die Engeland je te bieden heeft. Alhoewel velen ieder jaar de route weer gaan lopen, is het wandelgebied zo uitgestrekt, dat je volledig opgaat in de overweldigende natuur. Wanneer je zo je plaats onder de hemelboog weer begrijpt en hier nog van geniet ook, zal Wainwright tevreden glimlachen. De plaatjes bij dit bericht heb ik nu nog geplukt van internet (http://flickr.com/photos/31194668@N00/2646629781), maar over een paar weken hoop ik onze eerste, eigen foto's te kunnen oploaden.

voorbereidingen

Het begon met een documentaire op de BBC. In de verschillende delen die we zagen, ontdekten we het coast to coast pad. Een wandeling die dwars door Engeland heen voert: van de Ierse zee, naar de Noordzee. De wandeling doorkruist verschillende grote natuurgebieden: het lakedistrict, de Yorkshire dales en tenslotte de North York moors. We zijn zelf al lange tijd wandelaars: Nederland hebben we al verschillende keren van Noord naar Zuid doorkruist en we hebben enkele rondwandelingen, waaronder langs de oevers van het IJsselmeer, gemaakt. We zochten al naar mogelijkheden om ook buiten Nederland te wandelen. Het "coast to coast" pad bleek precies aan te sluiten op wat wij zoeken in een wandeling: natuurschoon, eenzaamheid en bovendien houden we van de Anglicaanse cultuur. Het moest het c2c pad worden. Maar hoe bereid je je hierop voor? Natuurlijk, door te wandelen. Dat hebben we gedaan. Maar, met name in het Lake District zullen we flinke heuvels (tot soms ruim 900 meter hoogte) moeten beklimmen. Wat voor materiaal heb je nodig en wanneer loop je het best deze wandeling?
Gelukkig bleek er (heel) veel informatie beschikbaar. Mei bleek een mooie maand te zijn, alhoewel het boven in de heuvels nog steeds erg koud kan zijn. Regen en mist horen bij dit deel van het land, dus daar ga je mee te maken krijgen. Het pad kent geen officiele markering, dus ook goede kaarten, een kompas of GPS zijn noodzakelijk wanneer je alleen boven in de heuvels loopt. Het regelen van onderdak en vervoer van de bagage is geen enkel probleem: er zijn vele bedrijfjes die dit keurig voor je regelen. Wij kozen voor Sherpa Van.
Toch blijft het spannend of het allemaal gaat lukken. Anita heeft regelmatig flink last van haar rug (maar tijdens onze wandeltochten valt dit meestal mee) en ikzelf ben domweg te zwaar en het lukt me natuurlijk nooit om voor 1 mei voldoende af te vallen. Dat betekent toch enige zorg om mijn knieƫn wanneer we de heuvels gaan beklimmen. Mijn conditie is wonderlijk genoeg altijd in orde.
Het is nu 23 april en over 2 weken zijn we net aan de wandeling begonnen. We hebben geoefend, goede spullen gekocht, hotels geboekt en het nodige gelezen en kaarten bestudeerd. Het zal ongetwijfeld allemaal toch weer anders zijn dan we ons hadden voorgesteld. Beter. Mooier.