enige achtergronden

Natuurlijk ook om het "bloggen" wat onder de knie te krijgen, nog wat over het c2c (de gebruikelijke afkorting voor coast to coast) pad en de voorbereidingen.

Het pad begon haar eigen leven na de publicatie in 1972 van de gids hiernaast. De auteur, Alfred Wainwright, had toen al vele wandelroutes op zijn naam staan. Het coast to coast pad zou hem wereldberoemd maken. Hij noemde de gids zeer bewust "a coast to coast walk". Hij verafschuwde de gedachte dat degenen die deze wandeling gingen maken, slaafs zijn route zouden volgen. Ieder volgt zijn eigen pad en dat werd door hem nadrukkelijk gestimuleerd. De gids is opgedragen aan "de tweede persoon die deze route gaat lopen"

Dat zijn Anita en ik in ieder geval niet: inmiddels hebben vele duizenden de wandeling gemaakt. De meeste in de oorspronkelijke richting (n.l. van de west- naar de oostkust), maar er zijn er ook velen die de richting hebben omgedraaid. En, inderdaad, de latere routebeschrijvingen laten inmiddels vele alternatieve routes zien. Wainwright zou het prachtig hebben gevonden.

Hoe je de route ook loopt, het is onontkoombaar dat je door de mooiste gebieden trekt die Engeland je te bieden heeft. Alhoewel velen ieder jaar de route weer gaan lopen, is het wandelgebied zo uitgestrekt, dat je volledig opgaat in de overweldigende natuur. Wanneer je zo je plaats onder de hemelboog weer begrijpt en hier nog van geniet ook, zal Wainwright tevreden glimlachen. De plaatjes bij dit bericht heb ik nu nog geplukt van internet (http://flickr.com/photos/31194668@N00/2646629781), maar over een paar weken hoop ik onze eerste, eigen foto's te kunnen oploaden.